Δεν είχα καμία αυταπάτη. Είμαστε από ιδρύσεως του νέου Ελληνικού κράτους ένα προκτετοράτο.
Κατ' επίφαση κυρίαρχοι, που σε κάθε σημαντικό ζήτημα ώς συντεταγμένη πολιτεία κάναμε αυτό που ήθελαν οι πάτρονές μας.
Και αν ξεφύγουμε λίγο από τις οδηγίες μας έφαγε το μαύρο φίδι.
Καλή ώρα ο Ραφινάτος. Λίγο το βέτο, λίγο το όχι στο σχέδιο Ανάν, λίγο οι ρωσοαγωγοί, με σχέδιο αποκαλύφθηκε κάθε άπλυτο, με σχέδιο αναδείχθηκε όλη η ανικανότητά του.
Από την άλλη έχουμε τον Τζέφρυ... Θυμάμαι εκείνη την περίοδο, του σχεδίου Ανάν, μιλούσα με φίλους μου Κύπριους, ρωτώντας την γνώμη τους επ'αυτού. Μου έκανε εντύπωση πώς 2 εξ' αυτών ήταν απόλυτα κατά του σχεδίου, παρόλο που προσωπικά θα κέρδιζαν πολλά. Σπίτια και οικόπεδα στην κατεχόμενη περιοχή θα γυρνούσαν στην κατοχή τους. Δεν είναι και λίγο. Παρόλα αυτά ήταν απόλυτοι στην άρνησή τους. Και με επιχειρήματα, που όταν δίαβασα το σχέδιο πείστικα πως ήταν συντρηπτικά.
Ο Τζέφρυ όμως? Ο ειδήμων της εξωτερικής πολιτικής? Βγήκε απροκάλυπτα, πρίν την δήλωση του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και κάλεσε για θετική ψήφο!
Πρώτη μου φορά πίστεψα πώς αυτός ο άνθρωπος είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ
Η κακιά η τύχη(?) τον έφερε να καθορίζει τις κακές μας τύχες.
Ρε τον πούστη... Τα κατάφερε!
Μας δούλεψε όλους, μας έπεισε πώς το βαθύ ΠΑΣΟΚ και οι Πασοκοτεχνικές του δεν έχουν παρόν πλέον, μας μίλησε για πράσινη ανάπτυξη, για ηλεκτρονική διακυβέρνηση, Όλα στο φώς, λεφτά, ανάπτυξη, δικαιοσύνη, Δανία του νότου, ισχυρή Ελλάδα και μας έκανε Μπακλαντές.
Πάντως του αξίζουν συγχαρητήρια. Τέτοιο δούλεμα, έστω και στιγμιαίο για τον ιστορικό χρόνο, δεν έριξε ούτε ο πατέρας του.
Ήρθε η Τρόικα, ήρθε το μνημόνιο (το οποίο δεν εφάρμοσαν στα καίρια και ορθά σημεία του, μην τυχόν και χάσουν την πελατεία τους) τσούπ...να και το μεσοπρόθεσμο. Το ξεπούλημα ήταν μέχρι στιγμής λίγο για τις ορέξεις του πολιτικού μας κόσμου.
Το διάβασα όλο. Και νομίζω πως πρέπει, όταν βρώ τον χρόνο να το ξαναδιαβάσω με μεγαλύτερη προσοχή.
Θα σταθώ προς το παρόν σε 2 σημεία του.
Πάμε λοιπόν...
Άρθρο 12 Χωρικός προορισμός - Επενδυτική ταυτότητα δημοσίων ακινήτων
4. Με τα προεδρικά διατάγματα της προηγούμενης παραγράφου μπορεί να τροποποιούνται εγκεκριμένα Ρυθμιστικά Σχέδια, ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ, ΖΟΕ και άλλα σχέδια χρήσεων γης, εφόσον η τροποποίηση καθίσταται αναγκαία για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη και την αποτελεσματική αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων, ιδίως στις περιπτώσεις που οι υφιστάμενες ρυθμίσεις και κατευθύνσεις είναι ασαφείς ή απορρέουν από ανεπίκαιρα χωροταξικά και πολεοδομικά σχέδια. Ως ανεπίκαιρα νοούνται ιδίως τα χωροταξικά και πολεοδομικά σχέδια που δεν έχουν υπαχθεί σε διαδικασία αξιολόγησης ή/και τροποποίησης ή αναθεώρησης μετά την πάροδο πέντε και πλέον ετών από την έγκριση ή την τελευταία αναθεώρηση ή τροποποίησή τους.
5. Με τα ίδια προεδρικά διατάγματα μπορεί να τροποποιούνται εγκεκριμένα
ρυμοτομικά σχέδια και σχέδια πόλεως καθώς και πολεοδομικές μελέτες ή/και
να καθορίζονται ειδικές χρήσεις γης και ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης
για τα εντός σχεδίου πόλεως δημόσια ακίνητα, ακόμη και κατά παρέκκλιση
από τους ισχύοντες στην περιοχή όρους και περιορισμούς δόμησης καθώς
και από τις διατάξεις του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού, προκειμένου να
αποδοθεί ο βέλτιστος πολεοδομικός-επενδυτικός προορισμός στο προς
αξιοποίηση ακίνητο. Στις περιπτώσεις αυτές, η δημοσίευση του σχετικού
εγκριτικού διατάγματος έχει τις συνέπειες έγκρισης σχεδίου πόλεως, κατά τις
διατάξεις του ν.δ. 17.7/16.8.1923
Τι λέει εδώ ο ποιητής? Μπορούν να τροποποιούν όπως γουστάρουν κάθε οικοδομικό, πολεοδομικό και άλλο κανονισμό, ώστε να γίνεται η βέλτιστη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Μα ποιά δημόσια περιουσία? Την περιουσία που θα πουλήσουν στους δανειστές. Δηλαδή, έχουμε το εξής αξιοσημείωτο! Δίνουμε την δυνατότητα επιλεκτικά ορισμένοι ιδιώτες να αποκτήσουν απίστευτη υπεραξία σε σχέση με τον ανταγωνισμό!
Να δώσω ένα παράδειγμα. Σε μια περιοχή η χρήση γης δεν επιτρέπει τα εμπορικά ακίνητα. Σε αυτή έχει το δημόσιο ιδιοκτησία.
Με τον νόμο αυτό, μπορεί να αλλάξει την χρήση γής για το ακίνητό του, να κατασκευάσει ένα εμπορικό κέντρο, μοναδικό στην ευρύτερη περιοχή και να το πουλήσει στους ιδιώτες. Ο νέος ιδιοκτήτης αποκτά το μοναδικό εμπορικό κέντρο της περιοχής, και χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα να χτιστεί 2ο από κάποιον άλλο. Απίστευτη μπίζνα!
Αν αυτό γινόταν για να πουλήσουμε σε καλή τιμή οι ενστάσεις μου θα ήταν λιγότερες. Αλλά ακόμα και τότε θα είχα σοβαρές ενστάσεις.
Αλλά δεν γίνεται ΚΑΝ αυτό! Με την πολιτική στα ακίνητα, τον εκφοβισμό και της βαριά φορολόγηση, η ζήτησε έχει πέσει δραματικά και οι τιμές έχουν μειωθεί ήδη πάρα πολύ. Άρα ζήτημα να πάρουμε τα λεφτά που θα παίρναμε για το ακίνητο αυτό πρό κρίσης και χωρίς το bonus του προνομίου των όρων δόμησης.
Σκύψε ευλογημένη Ελλάς ένα πράμα.
Τέτοια παραδείγματα μπορώ να σκεφτώ πολλά, αλλά πολύ φοβάμαι πώς η πραγματικότητα θα ξεπεράσει την φαντασία μου.
Κάθε μικρομεσαία επιχείρηση θα παίζει σε ένα παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα. Λαμπρό το μέλλον μας!
Άρθρο 14 Παραχώρηση χρήσης αιγιαλού και παραλίας
1. Για την αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων επιτρέπεται η απευθείας
παραχώρηση στον κύριο της επένδυσης ή στον έλκοντα εξ αυτού δικαιώματα,
της χρήσης αιγιαλού και παραλίας και του δικαιώματος εκτέλεσης, χρήσης και
εκμετάλλευσης λιμενικών έργων ή επέκτασης, ήδη υφιστάμενων στην
περιοχή, λιμενικών εγκαταστάσεων. Η παραχώρηση γίνεται για χρονικό
διάστημα μέχρι πενήντα (50) χρόνια με κοινή απόφαση των Υπουργών
Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας
και με καταβολή ανταλλάγματος που προσδιορίζεται στην οικεία σύμβαση
παραχώρησης. Για την εκτέλεση των έργων στον αιγιαλό ή στην παραλία
τηρείται η διαδικασία που ορίζεται στις διατάξεις του ν. 2971/2001 (Α ́ 285).
Με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης,
Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας καθορίζονται η διαδικασία, ο τρόπος και τα
όργανα προσδιορισμού του ανταλλάγματος και κάθε σχετικό θέμα.
2.
Ο κύριος της επένδυσης ή ο έλκων εξ αυτού δικαιώματα, με εξαίρεση τις
περιπτώσεις εθνικής ανάγκης, έχει το δικαίωμα της αποκλειστικής και με
αντάλλαγμα χρήσης της ζώνης αιγιαλού και παραλίας που του παραχωρείται
με την ως άνω διαδικασία για την κατασκευή λιμενικών έργων, που εκτελεί
ύστερα από άδεια των αρμόδιων αρχών.
Υπηρεσία και ανταποκρίνονται στις τρέχουσες μισθωτικές αξίες της περιοχής.
Τί έλεγε ο νόμος μέχρι τώρα?
Άρθρο 2 Κυριότητα αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης και χρησιμότητα αυτών
1. Ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο ∆ημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται
2. Η προστασία του οικοσυστήματος των ζωνών αυτών είναι ευθύνη του Κράτους.
3. Ο κύριος προορισμός των ζωνών αυτών είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση προς αυτές. Κατ' εξαίρεση ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη μπορούν να χρησιμεύσουν για κοινωφελείς περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς σκοπούς και για απλή χρήση της παραγράφου 1 του άρθρου 13, καθώς επίσης και για την εξυπηρέτηση υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος.
4. Στον αιγιαλό, την παραλία, την όχθη και την παρόχθια ζώνη δεν επιτρέπεται η κατασκευή κτισμάτων και εν γένει κατασκευασμάτων, παρά μόνο για την επιδίωξη των σκοπών, που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο. 5. Ο παλαιός αιγιαλός και η παλαιά όχθη ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του ∆ημοσίου και καταγράφονται ως δημόσια κτήματα.
Αφαιρώντας την ισχύ της παραγράφου 1. του προηγούμενο νόμου, ισχύουν και οι υπόλοιπες? Νομικός δεν είμαι, δεν μπορώ να το ερμηνεύσω, αλλά με φοβίζει.
Θέλει μελέτη αυτό το δημιούργημα... Περισσότερα σχόλια στο εγγύς μέλλον, κουράστηκα και πάω για ύπνο
