Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Stress test: μια ευρωπαϊκή απάτη

Stress test: μια ευρωπαϊκή απάτη
26/07/2010

του Τάσου Τέλλογλου

Το stress test των τραπεζών δημιούργησε περισσότερα ερωτήματα απ' όσα έλυσε. Και για αυτό φταίει καταρχήν η Eυρωπαϊκή Ένωση που το σχεδίασε. Ίσως οι αναγνώστες να μην γνωρίζουν ότι η κάθε τράπεζα υλοποίησε μόνη της το τεστ. Υπήρξαν, όμως, ορισμένες παραδοχές στα σενάρια
που αξίζει να τις μάθετε :

Παραδοχή πρώτη: Όσα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ήταν στα χαρτοφυλάκια των Τραπεζών και οι ίδιες οι Τράπεζες δήλωναν ότι θα κρατήσουν ως τη λήξη τους, υπολογίστηκαν στο 100% της αξίας τους .Το «κούρεμα» (αρκετών ομολόγων όχι μόνο των ελληνικών) γινόταν δεκτό σαν παραδοχή μόνο σε όσα χαρτιά δηλώνονταν ως υποκείμενα σε συναλλαγή. Το πρόβλημα όμως των ελληνικών τραπεζών είναι πως οι περισσότερες από αυτές έχουν αγοράσει μεγάλες ποσότητες ελληνικών ομολόγων. Στην εφαρμογή των σεναρίων δήλωσαν ότι θα τα κρατήσουν ως τη λήξη τους . Αν αξιολογούνταν διαφορετικά αυτά τα ομόλογα τότε καμία ελληνική τράπεζα δεν θα περνούσε την ακραία δοκιμασία.

Παραδοχή δεύτερη: Οι Τράπεζες μπορούσαν να δηλώσουν ό,τι θέλουν για τα δάνεια μεγάλων πελατών που δεν εξυπηρετούνται επί μήνες. Ήταν σε θέση ακόμα να «βαφτίσουν» ένα ρουμάνικο δάνειο ελληνικό η να διαλέξουν από το τούρκικο χαρτοφυλάκιό τους που εξυπηρετείται με καλύτερους ρυθμούς δάνεια και να τα εντάξουν στο ελληνικό τους. Και κάποιες το έκαναν!

Πολλοί -όχι χωρίς υστεροβουλία -καθώς «ζητιανεύουν» για ρευστό έγραψαν ότι οι Τράπεζες είναι υγιείς. Αλλά στα αποτελέσματα του τεστ διάβασα ότι οι Τράπεζες έχουν ένα "μαξιλάρι" 3.3 δισ ως προς τις τιμές αναφοράς των διεθνών ισχυόντων μέτρων την ώρα που το κράτος τους έχει δώσει σε ρευστό περίπου 5 δισ. (χωρίς τις εγγυήσεις ) και η ΕΚΤ εχει αγοράσει ομόλογα 40 δισ. Πολλές από τις επιθέσεις εναντίον των Τραπεζών, κυρίως εκείνη που γίνεται στο όνομα της χρηματοδότησης της "πραγματικής οικονομίας ", είναι υποκριτικές. Τα προηγούμενα χρόνια, αν έχουν κάποια ευθύνη οι Τράπεζες είναι ότι ενθάρρυναν χωρίς κανένα μέτρο την επέκταση αυτής της πραγματικής οικονομίας (πχ "χάρες" σε επιχειρήσεις ΜΜΕ, ομίλων και επιχειρήσεων Υγείας, επανεξαγορές ομίλων με ευνοϊκές ρυθμίσεις δανείων που είχαν δοθεί στους πωλητές που τώρα είχαν γίνει αγοραστές) .
Η κατάσταση αυτή έπρεπε να σταματήσει.Το κράτος δεν έχει χρήματα να τη σταματήσει. Τουλάχιστον να μην την επιδεινώνει με την «εξάτμιση» όσων χρημάτων έχουν μείνει ακόμα στις Τράπεζες. Κάτι τέτοιο θα συνέβαινε αν η κυβέρνηση αποδεχόταν την πρόταση της διοίκησης της ΑΤΕ να καταβάλλει το Τ.Τ μέρος των κεφαλαίων της ΑΤΕ που έλειπαν για την προσέγγιση του ορίου 6% στο stress test (κάπου 250 εκ ευρώ). Τα χρήματα του ΤΤ δεν ανήκουν στο κράτος αλλά στους καταθέτες του όπως και τα χρήματα κάθε Τράπεζας. Εκτός και αν έχει αλλάξει αυτό, οπότε ας μας το πουν να πάρουμε τα μέτρα μας...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου